Üçüncü Basamak Bir Hastanede Psoriazisli Hastalarda Psoriatik Artrit Prevalansı ve Özellikleri

Özet

Amaç: Bu çalışmada, psoriazis (Ps)'li hastalarda psoriatik artrit (PsA) prevalansı araştırıldı ve PsA’lı veya PsA’sız hastaların klinik ve laboratuvar özellikleri karşılaştırıldı.
Hastalar ve yöntemler: Ekim 2009 - Eylül 2010 tarihleri arasında Dermatoloji Polikliniğine başvuran toplam 126 Ps'li hasta (59 erkek, 67 kadın; ort. yaş 45.6±13.8 yıl; dağılım 18-82 yıl) bu çalışmaya alındı. Hastalar Psoriatik Artrit Sınıflama kriterleri kullanılarak PsA açısından tarandı. PsA olarak sınıflandırılan hastalar Moll ve Wright kriterlerine göre gruplandırıldı. Entezopati Maastricht Ankilozan Spondilit Entezit skoruna göre değerlendirildi. Psoriazis Alan ve Şiddet İndeksi skorları aynı dermatolog tarafından hesaplandı.
Bulgular: PsA prevalansı %25.4 idi. PsA bulunan grupta Ps süresi anlamlı olarak daha uzundu. En yaygın tip asimetrik oligoartiküler tip idi (%53.1). Önceki çalışmalarla kıyaslandığında, çalışmamızdaki izole spondiloartropati oranı daha yüksekti (%21.9). Tırnak tutulumu, Psoriazis Alan ve Şiddet İndeksi skoru, ortalama eritrosit sedimantasyon hızı ve C-reaktif protein değerleri PsA bulunan grupta anlamlı olarak daha yüksekti.
Sonuç: PsA'lı hastalarda yüksek izole spondiloartropati oranı, seronegatif spondiloartropatilerin ayırıcı tanısında PsA'nın akla getirilmesi gerektiğine işaret eder. Tırnak tutulumunun artritli olgularda daha sık görülmesi, Ps’li hastalarda PsA taramasında yardımcı olabilir. Ayrıca, cilt lezyonu daha şiddetli olan hastalarda PsA gelişme olasılığının ve uzun süre Ps’si olan hastalarda artrit gelişme olasılığının daha yüksek olduğunu gösteren bulgularımız, Ps’li hastalarda artrit gelişme olasılığı açısından klinisyene yol gösterebilir.