Aigul ZHOLDOSHOVA, Peyman YALÇIN

Anahtar Kelimeler: Kemik mineral yoğunluğu; osteoartrit; osteoporoz

Özet

Amaç: Bu çalışmada primer jeneralize osteoartrit (OA) ile kemik mineral yoğunluğu (KMY) arasındaki ilişki incelendi ve bu hastaların sağlıklı kişilere kıyasla, daha fazla KMY'ye sahip olup olmadıkları araştırıldı.

Hastalar ve yöntemler: Heberden nodülleri olan el OA'lı postmenopozal 80 kadın hasta (ort. yaş 58.95±4.63 yıl) OA grubu, Heberden nodülleri ve semptomatik OA'sı olmayan, 80 hasta (ort. yaş 57.62±5.39) kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Hastalar yaş uyumlu idi. Katılımcıların kan biyokimyası, tiroid fonksiyon testleri ve kemik döngü belirteçleri (serum kalsiyum, fosfor, alkalen fosfataz, osteokalsin ve idrarda deoksipridinolin) ve 25-hidroksivitamin D3 [25(OH)D3] düzeylerine bakıldı. Kemik mineral yoğunluğu değerleri, yan torakolomber grafileri, pelvis, diz ve el ön-arka radyografileri iki grup arasında karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. Grafilerin değerlendirilmesi Kellgren-Lawrence skalasına göre yapıldı. Her iki grubun lomber ve femur KMY ölçümleri çift X ışınlı absorpsiyometri cihazı ile gr/cm2 olarak ölçüldü.

Bulgular: Osteoartrit grubunda 25(OH)D3 değeri OA grubunda kontrol grubuna göre yüksek bulundu ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı. Lomber vertebral KMY düzeyi kontrol grubunda, OA grubuna kıyasla, istatistiksel olarak yüksekti, ancak kalça KMY ve lomber vertebral T skoru değerlerinde gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı.

Sonuç: Çalışma bulgularımız, primer jeneralize osteoartritin osteoporoza karşı koruyucu olmadığını göstermektedir.