Romatoid Artritli Hastalarda Human Parvovirüs B19'un Serolojik ve Moleküler Tanısı
Özlem Solak1, Mustafa Altındiş2, Hasan Toktaş1, Ümit Dündar1, Reşit Köken3, Aycan Türel1, Nedim Tunç2, Vural Kavuncu1
1Afyon Kocatepe Üniversitesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Afyonkarahisar, Türkiye
2Afyon Kocatepe Üniversitesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Afyonkarahisar, Türkiye
3Afyon Kocatepe Üniversitesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Afyonkarahisar, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Romatoid artrit, etyopatogenez, insan Parvovirüs B19
Özet
Amaç: Romatoid artritin (RA) etyopatogenezinde Human Parvovirüs (HPV) B19'un rolünü belirlemek için RA'lı hastaların serumlarında B19 IgG ve IgM antikor düzeylerini ve Polymerase Chain Reaction (PCR) metodu ile B19 virüs DNA'sını araştırmayı amaçladık.
Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya Amerikan Romatizma Cemiyeti (ARA) kriterlerine göre kesin tanı almış ve polikliniğimizde takip edilen RA'li 60, Juvenil RA (JRA)'li 2 ve kontrol grubu olarak osteoartritli (OA) 29 hasta dahil edildi. Hastalardan B19'a karşı oluşan IgG ve IgM antikorlarının varlığını araştırmak için periferik venöz kan örneği alındı. HPV B19 IgM ve IgG antikorları mikro Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA) yöntemi kullanılarak araştırıldı. HPV B19 virüs DNA izolasyonu, Real Time PCR yöntemiyle yapıldı.
Bulgular: Yaş ve cinsiyet açısından iki grup arasında fark yoktu (p>0.05). B19 IgM pozitifliği, RA grubunda 7 (%11.3), OA grubunda 4 (%13.8) hastada saptandı (p>0.05). B19 IgG pozitifliği, RA grubunda 29 (%46.8), OA grubunda 17 (%58.6) hastada saptandı (p>0.05). B19 IgM pozitifliği olan 11 hastadan 10'unda PCR ile HPV B19 DNA'sı bakıldı. B19 IgM pozitif olan 7 RA hastasının 5'inde (%71.4) HPV B19 DNA izole edilirken, 3 OA hastasının hiçbirinde izole edilemedi. B19 DNA pozitifliği, RA grubunda belirgin olarak yüksek olmasına rağmen az sayıda hastada B19 IgM pozitifliği olduğu için gruplar arasındaki farklılık anlamlı değildi (p>0.05).
Sonuç: Çalışmamızda RA'li hastaların serumlarında HPV B19 IgM ve IgG antikor sıklığını OA grubundan farklı bulmadık. RA'li hastalarda PCR ile viral DNA pozitifliğinin saptanmasını eski olgularda reenfeksiyon olarak değerlendirdik. İnanıyoruz ki farklı çalışmaların sonuçlarının bir araya gelmesi ile RA'li hastalarda B19 virüsünün etkinliği ile ilgili kesin bilgiler edinebileceğiz. (Turk J Rheumatol 2009; 24: 17-20)