Romatoid Artrit Hastalarında Paraoxonaz ve Arilesteraz Aktiviteleri
Özlem Altındağ1, Mehmet Karakoç2, Neslihan Soran1, Hakim Çelik3, Necla Çelik3, Şahabettin Selek3
Anahtar Kelimeler: Romatoid artrit, oksidatif stress, paraoksonaz, ateroskleroz
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı romatoid artrit (RA) hastalarında serum paraoksonaz (PON), arilesteraz (ARE) aktivitelerini ve lipid hidroperoksid (LOOH) düzeylerini değerlendirmektir. Ayrıca PON/ARE aktivitesi ile oksidatif stress arasında bir ilişki olup olmadığını saptamak için serum total antioksidan durumu (TAS) ve total oksidatif durumu (TOS) da araştırdık. Hipotezimiz RA hastalarında koroner arter hastalığı gelişimi riski ile ilişkili PON ve ARE aktivitelerinin düşük olmasıdır.
Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya 25 RA hastası ve 26 sağlıklı kontrol alındı. Serum PON ve ARE aktiviteleri spektrofotometrik olarak ölçüldü. LOOH düzeyleri xylenol orange kiti kullanılarak ferröz oksidasyon tekniği ile ölçüldü. TAS ve TOS düzeyleri yeni geliştirilen otomatik yöntemlerle saptandı.
Bulgular: RA hastalarında paraoksonaz ve arilesteraz aktiviteleri sağlıklı kontrollerden anlamlı olarak düşük, LOOH düzeyleri ise sağlıklı kontrollerden anlamlı olarak yüksekti (p<0.001, p =0.02, p =0.006, sırasıyla). Hastalarda serum TOS sağlıklı kontrollerden yüksek, serum TAS ise sağlıklı kontrollerden düşüktü (p < 0.001). PON düzeyleri LOOH düzeyleri ile negatif korelasyon (r = -0.356, p = 0.01), ARE düzeyleri TAS ile pozitif korelasyon (r = 0.429, p = 0.002), LOOH düzeyleri TAS ile negatif korelasyon göstermekteydi (r = -0.585, p = 0.001).
Sonuç: Sonuçlarımız RA hastalarında antiaterojenik kapasiteye sahip PON ve ARE aktivitesinin düşük olduğunu göstermiştir. PON ve ARE aktiviteleri RA'in patojenezinde rol oynayabilecek oksidatif stresten etkilenebilir. (Romatizma 2007; 22: 132-6)