Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Patellofemoral ve Tibiofemoral Eklem Osteoartriti Üzerine Olan Etkisi
Burcu Yanık1, Hakan Atalar2, Aslı Köktener3
1Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Ankara, Türkiye
2Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji, Ankara, Türkiye
3Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi Radiodiagnostik Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Diz eklemi, etyoloji, osteoartrit, vücut kitle indeksi
Özet
Amaç: Osteoartrit multifaktöriyel etyolojisi olan önemli bir sağlık problemidir. Bu çalışmada vücut kitle indeksinin patellofemoral ve tibiofemoral osteoartrit üzerine olan etkisi, 71 postmenapozal kadın üzerinde incelendi.
Hastalar ve Yöntem: Hastaların yaşları kaydedildi. Kilo ve boyları ölçülerek vücut kitle indeksleri hesaplandı. Diz ekstansiyonda ve yük vererek ön-arka grafileri ve lateral dekübitis pozisyonunda yan diz grafileri çekilerek Kellgren-Lawrence evrelemesine göre değerlendirildi. Evre 2 ve üzerinde olanlar osteoartrit olarak kabul edildi. Vücut kitle indeksinin tibiofemoral ve patellofemoral osteoartrit olma üzerine etkili olup olmadığı araştırıldı. 71 hastanın toplam 142 dizi incelemeye alındı. Hem tibiofemoral, hem de patellofemoral osteoartrit için ayrı ayrı Genelleştirilmiş Tahmin Denklemleri (Generalized Estimating Equations, GEE) istatistik metodu uygulandı.
Bulgular: Hastaların yaş ortalaması (yıl) 64.4±8.5, VKİ değerleri ortalama 30±5.2 kg/m2 idi. Vücut kitle indeksindeki her bir birimlik artış, dizde tibiofemoral osteoartrit olma riskini (%95 CI) 1.098 kat artırmakta idi (1.006-1.1973) (P=0.0344); odds oranı [OR] 1.098, [%95 CI] (1.006-1.1973) idi. Vücut kitle indeksindeki her bir birimlik artış, dizde patellofemoral osteoartrit olma riskini (%95 CI) 1.096 kat artırmakta idi (1.006-1.1939) (P=0.0350); odds oranı [OR] 1.096, [%95 CI] (1.006-1.1939) idi.
Sonuç: Obezite dizde tibiofemoral ve patellofemoral osteoartrit oluşması için önemli bir risk faktörüdür. Bu da bize, kilo verilmesinin diz osteoartritinden korunmakta ne kadar önemli olabileceğini göstermektedir. (Romatizma 2007; 22: 123-5)