ANKİLOZAN SPONDİLİT TEDAVİSİNDE SÜLFASALAZİNİN UZUN DÖNEMLİ ETKİSİ: KLİNİK, LABORATUVAR VE SİNTİGRAFİK ÇALIŞMA
Hidayet Sarı, Şansın Tüzün, Ülkü Akarırmak, İmdat Özkul, İlhami Uslu
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Nükleer Tıp Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Ankilozan spondilit, hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaç, kantitatif sakroiliak sintigrafi, salazopirin=sülfasalazin
Özet
Amaç: Ankilozan spondilitli (AS) 32 hastada salazopirin=sülfasalazin (SSZ)'in uzun dönemli (1 yıl) etkisini bu çalışmada araştırdık.
Hastalar ve Yöntem: Klinik ve laboratuvar bulgular üzerindeki etkinlik ile kantitatif sakroiliak sintigrafik değişiklikler kaydedildi.
Bulgular: Gece ağrısı ve sabah tutukluğu gibi klinik parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı. Lomber antefleksiyonda el parmak zemin mesafesi (EPZ), göğüs ekspansiyonu ve lomber Schober parametreleri ve eritrosit sedimentasyon hızı (ESH) gibi laboratuvar bulgularda SSZ tedavisini takip eden 1, 3, 6 ve 12. aylarda düzelme tespit edildi (p<0.01). Kantitatif sakroiliak sintigrafide sakroiliak indekse (Sİ indeks) göre aktif sakroiliak eklem inflamasyonu gösterilen 15 hastada SSZ tedavisinden 6 ay sonra Sİ indekste önemli bir azalma saptandı (Sağ Sİ: <0.05, Sol Sİ: p<0.01).
Sonuç: Salazopirin=sülfasalazin tedavisi sırasında AS'li hastalarda hastalık aktivitesinin progresyonundaki bu azalma, SSZ'nin ankiloz gibi geç dönem komplikasyonları önlediğini ve hastalık aktivitesinde uzun süreli remisyon sağladığını gösterebilir. Sonuç olarak; son yıllarda yapılan çalışmalarda SSZ'nin AS'li hastalardaki etkinliğinin oldukça sınırlı olması na rağmen SSZ, AS'li hastalar için hastalığı modifiye edici antiromatizmal ilaç (DMARD) olarak kullanılabilir. (Romatizma 2006; 21: 5-8)